ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

Ο Δεκέμβριος είναι ο δωδέκατος μήνας και τελευταίος του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη December, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό decem (δέκα), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Δεκέμβριος ήταν ο δέκατος κατά σειρά μήνας.

Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Δεκέμβριος μετακινήθηκε στη δωδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία, παρότι τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο ρωμαίος αυτοκράτορας Κόμμοδος θέλησε να τη μετονομάσει σε Αμαζόνιο, προς τιμήν της σύζυγό του Βρουτίας, που ήταν όμορφη σαν Αμαζόνα.

Στην αρχαία Αθήνα ο Δεκέμβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Μαιμακτηριώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Ποσειδεώνα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον θεό Ποσειδώνα. Στο λαϊκό καλεντάρι ο Δεκέμβριος ονομάζεται Ασπρομηνάς και Χιονιάς για το πυκνό του χιόνι.

Οι Ρωμαίοι είχαν δύο σημαντικές γιορτές τον Δεκέμβριο:

• Τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Σατούρνους (ο Κρόνος των Ελλήνων), ήταν γιορτή χαράς και ξενιασιάς, όπου εκτός από τις καθιερωμένες θυσίες, κυρίαρχη θέση είχαν η ανταλλαγή δώρων και τα τυχερά παιγνίδια. Διαρκούσαν από τις 17 έως τις 23 Δεκεμβρίου.
• Ακολουθούσαν στις 25 Δεκεμβρίου τα Βρουμάλια, γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, όπου τιμούσαν τον Ήλιο, που ως θεότητα του φωτός ταυτιζόταν με τον Μίθρα των Περσών. Και στις δύο γιορτές θυσίαζαν χοίρους, τους οποίους στη συνέχεια κατανάλωναν.

Οι παγανιστικές αυτές γιορτές ήταν αρκετά δημοφιλείς και επέζησαν έως το 12ο αιώνα, παρά τις απαγορεύσεις, κληροδοτώντας σε μας τις δοξασίες και τους θρύλους για τους καλικάντζαρους και τα άλλα δαιμόνια. Η Χριστιανική Εκκλησία προσπάθησε να επωφεληθεί από τη δημοφιλία των δύο αυτών εορτών και να τις καταπολεμήσει ως ειδωλολατρικές, τοποθετώντας τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με μία θεωρία. Η άλλη θεωρία στηρίζεται σε ημερολογιακούς υπολογισμούς για να απαντήσει στο ερώτημα πώς επιλέχθηκε η 25η Δεκεμβρίου ως ημέρα εορτασμού των Χριστουγέννων.

Εκτός από τα Χριστούγεννα, που κυριαρχούν τον Δεκέμβριο, με τα θρησκευτικά και κοσμικά τους συμφραζόμενα, ξεχωριστή θέση έχουν από θρησκευτικής πλευράς και τα λεγόμενα Νικολοβάρβαρα, που περιλαμβάνουν τις εορτές της Αγίας Βαρβάρας (4 Δεκεμβρίου), Αγίου Σάββα (5 Δεκεμβρίου) και Αγίου Νικολάου (6 Δεκεμβρίου).

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/500/188#ixzz3tbtIJKnv

Της 4 Δεκεμβρίου η εκκλησία μας γιορτάζει τη χάρη της Αγίας Βαρβάρας.

Η Αγία Βαρβάρα είναι προστάτιδα του πυροβολικού και των παιδιών, τα οποία τα φυλάει από τις κακές παιδικές αρρώστιες, όπως την ευλογιά και άλλες. Για να την "γλυκάνουν" σε πολλά μέρη του τόπου μας την ημέρα της γιορτής της προσέφεραν μελόπιτες ή κολυβόζουμο, που στην Θράκη το έλεγαν "ΒΑΡΒΑΡΑ". Το έθιμο είναι πανάρχαιο και θυμίζει την πανσπερμία.

Στους Χριστιανούς η παρασκευή της "Βαρβάρας" καθιερώθηκε από το εξής περιστατικό:
Ο σατανικός νους του Διόσκουρου, είχε συλλάβει ένα ποτρόπαιο σχέδιο για την εξόντωση των Χριστιανών της περιοχής του. Κάλεσε όλους τους αρτοποιούς της περιοχής του και τους έδωσε εντολή να βάλουν δηλητήριο στο ψωμί που θα παρασκεύαζαν και οι πωλητές τροφίμων στα τρόφιμα που θα πωλούσαν.
Το μυστικό αυτό το έμαθε η κόρη του η Βαρβάρα, και ειδοποίησε τους χριστιανούς να μην αγοράσουν ψωμί και τρόφιμα, και να πορευτούν με τα υπολείμματα που είχαν στα σπίτια τους. Έτσι κάθε Χριστιανική οικογένεια μαγείρεψε ότι πρόχειρο της βρέθηκε στο σπίτι. Επειδή όμως τα τρόφιμα που τους είχαν απομείνει ήταν πολύ λίγα και κάθε είδος από μόνο του δεν έφτανε για μια σωστή μαγειριά, έβαλαν στην κατσαρόλα λίγο από όλα. Δηλαδή, λίγο στάρι, μερικά φασόλια, κουκιά, σταφίδες και ότι άλλο σχετικό είχαν, κι όλα μαζί τα μαγείρεψαν. Ετσι χάρη στη Βαρβάρα σώθηκαν και από τότε σε ανάμνηση αυτού του περιστατικού καθιερώθηκε στη γιορτή της να μαγειρεύουν το παρασκεύασμα αυτό που είναι γλυκό και φαγητό μαζί.
ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΑΖΟΥΣΕΣ!!!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΤΟΜΩΝ με ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία (Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες) γιορτάζεται στις 3 Δεκεμβρίου κάθε έτους και καθιερώθηκε το Δεκέμβριο του 1992 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με την υιοθέτηση του Προγράμματος Δράσης για τα ΑΜΕΑ.

 Στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι το 15% περίπου του πληθυσμού πάσχει από μια μορφή αναπηρίας. Γεγονός που σημαίνει πως υπάρχουν περίπου ένα δισεκατομμύρια άτομα με ειδικές ανάγκες. Θα πρέπει να σημειωθεί πως το 80% ζει σε αναπτυσσόμενες χώρες. Σύμφωνα με το άρθρο 26 του Χάρτη των Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων της Ευρώπης  κάθε ανάπηρο άτομο πρέπει να επωφελείται των μέτρων που θα του εξασφαλίζει την αυτονομία, την κοινωνική και επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή στον κοινοτικό βίο. Ωστόσο, σε όλο τον κόσμο, τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν φυσικά, κοινωνικά και  οικονομικά εμπόδια που τους αποκλείουν από τη συμμετοχή τους ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας.

Η 3η Δεκεμβρίου δεν είναι μια γιορτή για τα ΑΜΕΑ. Είναι μια ευκαιρία απολογισμού, υπενθύμισης και περίσκεψης για το τι έχει κάνει η κάθε κυβέρνηση, αλλά κι ο καθένας μας ξεχωριστά, για να αντιμετωπίζονται τα άτομα με αναπηρία ισότιμα.

http://www.eidikospaidagogos.gr/index.php/component/k2/item/201-pagkosmiahmeraamea

Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ

Είναι μια μέρα γιορτινή, μια μέρα που τα παιδιά καρτερούν πολύ. Τα Χριστούγεννα! Αυτή η γιορτή τούς χαρίζει χαρά κι ευτυχία, αφού θα στολίσουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Ο στολισμός του είναι έθιμο ευρωπαϊκό. Το έλατο ευδοκιμεί στις βόρειες χώρες. Τα Χριστούγεννα θεωρούνται "η μητρόπολη πασών των εορτών" για τους καθολικούς. Η Ανατολική Εκκλησία τιμά το Πάσχα σαν μεγαλύτερη γιορτή. Υπήρχε, λοιπόν, το ελατάκι σαν διακοσμητικό στοιχείο στις αυλές των καθολικών. Αργότερα μπήκε στα σπίτια τους, με τη μορφή που έχει σήμερα.

Σαν ναυτικός λαός που είμαστε, παλιότερα στολίζαμε καραβάκια. Ακόμα και σήμερα επικρατεί σε μερικά νησιά αυτό το έθιμο. Όμως, πλέον, ο στολισμός του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι το επικρατέστερο στη χώρα μας έθιμο. 

Υπάρχουν πολύ ωραία και φανταχτερά στολίδια, με τα οποία μπορούμε να διακοσμήσουμε το δέντρο μας. Πάντοτε στη βάση του τοποθετούμε τη φάτνη, που συμβολίζει το στάβλο που γεννήθηκε ο Χριστός μας και στην κορυφή το αστέρι, που συμβολίζει το λαμπρό άστρο που οδήγησε τους τρεις μάγους στον νεογέννητο Χριστό.

Αυτό, λοιπόν, είναι το δέντρο μας, που μας χαρίζει χαρά με το να το καμαρώνουμε και να το παινεύουμε κάθε χρόνο τα Χριστούγεννα, την αγαπημένη σε όλους μας γιορτή!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:

Καλό μήνα!!!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Βραχείες λίστες κρατικών βραβείων παιδικού βιβλίου

Συντάκτης: 

efsyn.gr

Το υπουργείο Πολιτισμού ανακοίνωσε τις βραχείες λίστες για τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου, Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου, Εφηβικού -Νεανικού Βιβλίου και Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά, στις οποίες κατέληξε η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου.

Κατηγορία Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου

Κοντολέων Μ. συγγραφέας, Δεληβοριά Μ. εικονογράφος, Στο νησί της Ροδιάς, εκδ. Ψυχογιός

Πατσαρός Κ. συγγραφέας, Γρίβας Β. εικονογράφος, Το κουτί, εκδ. Μεταίχμιο

Σερέφας Σ. συγγραφέας, Παπαδοπούλου Σ., εικονογράφος, Μήπως είμαι βλάκας; εκδ. Μεταίχμιο

Χαρίτος Κ. συγγραφέας, Σταματιάδη Ν. εικονογράφο, Το τραγούδι του ύπνου, εκδ. Μεταίχμιο

Κατηγορία Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου

Celia Chauffrey εικονογράφος, Παππά Ροδούλα συγγραφέας, Μια φορά κι έναν καιρό ένα κλουβί, εκδ. Νεφέλη

Ζαχαριά Π. εικονογράφος, Μιχαηλίδου Σ. συγγραφέας, Πολυξένη, εκδ. Παπαδόπουλος

Κατσίκα Μάρω, εικονογράφος και συγγραφέας, Το καραβάκι που ήθελε να ταξιδέψει ως την άκρη του κόσμου, εκδ. Καλειδοσκόπιο

Μελισσινού Μ. εικονογράφος, Πιπίνη Α. συγγραφέας, Το δικό τους ταξίδι, εκδ. Καλειδοσκόπιο

Μιμηλάκη Θ. εικονογράφος, Κουτσιαρής Β. συγγραφέας, Μη φοβάσαι Κοκκινοσκουφίτσα, εκδ. Κόκκινη κλωστή δεμένη

Σαμαρτζή Ι. εικονογράφος, Δαρλάση Α. συγγραφέας, Το παλιόπαιδο, εκδ. Πατάκη

Τουλιάτου Σ. εικονογράφος, Αγγέλου Α., Σίνη Ε. συγγραφείς, Πώς να κάνετε έναν ελέφαντα να χορέψει, εκδ. Παπαδόπουλος

Κατηγορία Εφηβικού - Νεανικού Βιβλίου

Κατσαμά Ε., Γορίλλας στο φεγγάρι, εκδ. Πατάκη

Παπαθεοδώρου Β., Το ημερολόγιο ενός δειλού, εκδ. Καστανιώτη

Πιπίνη Α., Η Αλίκη στην πόλη, εκδ. Πατάκη

Κατηγορία Βιβλίου Γνώσεων για παιδιά

Αγγελίδου Μ., Ιστορίες που τις είπε το φως, εκδ. Μεταίχμιο

Ανδρεάδη Ε., Γίνε πράκτορας του πλανήτη, εκδ. Μεταίχμιο

Βαρουφάκης Γ., Μιλώντας στην κόρη μου για την οικονομία, εκδ. Πατάκη

Τσερόλας Π., Ο Προϊστορικός ζωγράφος (και ένα τερατάκι), εκδ. Κέδρος

http://www.efsyn.gr/arthro/vraheies-listes-kratikon-vraveion-paidikoy-vivlioy

Φράσεις που μπορείτε να πείτε στα παιδιά σας για να τονώσετε την αυτοπεποίθησή τους

Από τα πιο σημαντικά και πολύτιμα δώρα που μπορείτε να προσφέρετε στα παιδιά σας είναι θετικές τονωτικές εκφράσεις, 

Να μερικές τονωτικές εκφράσεις:

• «Σε αγαπώ». Πάντα το «σ’ αγαπώ» παραμένει από τα πιό πολύτιμα δώρα που μπορεί να κάνετε στο παιδί σας. «Σ’αγαπώ ακριβώς για αυτό πού είσαι».

• «Αξίζεις. Είσαι ένα υπέροχο και μοναδικό πλάσμα έτσι ακριβώς όπως είσαι. Είσαι αναντικατάστατος/η και υπέροχος/η».

• «Μπράβο, τα κατάφερες, είμαι υπερήφανος/η για εσένα. Όποιο και να ήτανε το αποτέλεσμα, ξέρω ότι προσπάθησες και αυτό μου αρκεί. Σου αξίζουν συγχαρητήρια, μόνο και μόνο για την πρόσπάθεια σου».

• «Τι ωραία ιδέα. Χαίρομαι που

ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ!

Μια πλούσια οικογένεια ζει -όπως είναι φυσικό- με όλες τις ανέσεις, απολαμβάνοντας καθημερινά ό,τι επιθυμεί, μόνο που όλα τα μέλη της δείχνουν να μην εκτιμούν τον πλούτο τους. Το αντίθετο, μάλιστα! Είναι τις περισσότερες φορές αχάριστοι, δύσκολα ικανοποιούνται και πάντα ονειρεύονται κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν.

Ο πατέρας, απογοητευμένος από την αχαριστία, αποφασίζει να ξεκινήσει τη διδαχή από το γιο του και να του δείξει στην πράξη τι σημαίνει πραγματική φτώχεια! Έτσι επιλέγει μια φτωχή οικογένεια που ζει σε ένα ορεινό χωριό και τον παίρνει μαζί του να περάσουν λίγες μέρες μέσα στην απόλυτη φτώχεια...

Όμως, τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως ακριβώς θα ήθελε! Το αποτέλεσμα εκπλήσσει, όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και όλους εμάς...

Πέρασαν τρεις μέρες και δύο νύχτες στο χωριό. Στο δρόμο της επιστροφής, ο πατέρας, γεμάτος αγωνία,
ρώτησε το γιο του:

– Πώς σου φάνηκε η εμπειρία;

– Ωραία, απάντησε ο γιος, με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.

– Και τι έμαθες;, συνέχισε με επιμονή ο πατέρας. 

Ο γιος απάντησε:

– Εμείς έχουμε έναν σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις...

– Εμείς διαθέτουμε μια πισίνα, που φτάνει μέχρι τη μέση του κήπου, ενώ αυτοί έχουν ένα ποτάμι δίχως τέλος, με κρυστάλλινο νερό, μέσα και γύρω από το οποίο υπάρχουν και άλλες ομορφιές...

– Εμείς εισάγουμε φαναράκια από την Ασία για να φωτίζουμε τον κήπο μας, ενώ αυτοί φωτίζονται από τα αστέρια και το φεγγάρι...

– Η αυλή μας φτάνει μέχρι το φράχτη, ενώ η δική τους μέχρι τον ορίζοντα...

– Εμείς αγοράζουμε το φαγητό μας, ενώ αυτοί σπέρνουν και θερίζουν γι’ αυτό...

– Εμείς ακούμε CDs. Αυτοί απολαμβάνουν μια απέραντη «συμφωνία» από πουλιά, βατράχια και άλλα ζώα. Και όλα αυτά διακόπτονται που και που από το ρυθμικό τραγούδι του γείτονα που εργάζεται στο χωράφι...

– Εμείς μαγειρεύουμε στην ηλεκτρική κουζίνα. Αυτοί ψήνουν στα ξύλα και ό,τι τρώνε έχει θεσπέσια γεύση...

– Εμείς, για να προστατευθούμε, ζούμε περικυκλωμένοι από έναν τοίχο με συναγερμό. Αυτοί ζουν με τις πόρτες ορθάνοιχτες, προστατευμένοι από τη φιλία των γειτόνων τους...

– Εμείς ζούμε «καλωδιωμένοι» με το κινητό, τον υπολογιστή, την τηλεόραση. Αυτοί, αντίθετα, «συνδέονται» με τη ζωή, τον ουρανό, τον ήλιο, το νερό, το πράσινο του βουνού, τα ζώα τους, τους καρπούς της γης, την οικογένειά τους...

Ο πατέρας, έμεινε έκπληκτος από τις απαντήσεις του γιου του! Και ο γιος ολοκλήρωσε με τη φράση:

– Σ’ ευχαριστώ, μπαμπά, που μου δίδαξες ΠΟΣΟ ΦΤΩΧΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

Κάθε μέρα γινόμαστε φτωχότεροι, γιατί το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι πως να έχουμε… να έχουμε… να έχουμε όλο και περισσότερα, αντί να μας απασχολεί το ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ: ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΤΩΧΕΙΑ! http://akrasakis.blogspot.com/2014/11/blog-post_26.html#ixzz3KOmFPbvU