ΙΣΤΟΡΙΑ, ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ

Οι Απόκριες ή Τριώδιο ονομάζονται οι τρεις εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή. Σήμερα όμως, Αποκριά ονομάζεται η Κυριακή της πρώτης εβδομάδας (Μικρές Απόκριες, της Τυροφάγου), καθώς και η Κυριακή της δεύτερης και τρίτης εβδομάδας.

Ονομάστηκε έτσι, επειδή την περίοδο αυτή, συνηθίζεται να μην τρώνε κρέας οι Χριστιανοί, δηλαδή «απέχουν από το κρέας». Την εβδομάδα της Τυροφάγου τρώνε μόνο γαλακτοκομικά και όχι κρέας, για να προετοιμαστούν σιγά σιγά για τη νηστεία της Σαρακοστής. Ανάλογη με την ελληνική λέξη Αποκριά, είναι και η λατινική λέξη καρναβάλι (Carneval, Carnavale).

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ 

Τις μέρες αυτές γίνεται το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του «μασκαρέματος», της μεταμφίεσης, που έχει παραμείνει από παλιές «εθνικές» γιορτές της ρωμαϊκής εποχής, τις γιορτές αφιερωμένες στην έκπτωση του θεού Κρόνου (Saturn) από τον Ήλιο Δία: τα Κρόνια «Λουπερκάλια» και «Σατουρνάλια» και από τις αρχαιότερες «Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν, πίνοντας κρασί και το κέφι έφτανε στο κατακόρυφο, προς τιμή του Διόνυσου.

Παλιότερα, το καρναβάλι γινόταν παντού στην Ελλάδα, με μασκαράτες ομαδικές, χορούς γλέντια, σάτιρα και διάφορα ιδιαίτερα, έθιμα σε κάθε μέρος. Ήταν ευκαιρία για

ΑΠΟΚΡΙΕΣ: ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΟ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;

Οι Απόκριες και οι μασκαράδες είναι μέρος της ελληνικής παράδοσης. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή σε όλη την Ελλάδα διοργανώνονται εκδηλώσεις για να γιορταστεί η Αποκριά. Όποιας ηλικίας παιδάκι και αν έχετε, μην το αφήσετε έξω από το χαρούμενο πνεύμα της Αποκριάς.

Όπως επισημαίνουν οι ψυχολόγοι, έθιμα όπως αυτά, κάνουν καλό στα παιδιά σχολικής ηλικίας για διάφορους λόγους:

• Ενισχύουν την ομαδικότητα των παιδιών που συμμετέχουν όλα μαζί στη διοργάνωση γιορτών ή στην κατασκευή αποκριάτικων αντικειμένων, όπως μάσκες.
• Ενισχύουν τη φαντασία τους.
• Βοηθούν τη σχολική ζωή των παιδιών, κάνοντας πιο ευχάριστο το κλίμα και το περιβάλλον στο σχολείο.
• Ενισχύουν τη δημιουργικότητα των

ΑΠΟΚΡΙΕΣ: ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ

Σιγά σιγά οι Aπόκριες φτάνουν στο αποκορύφωμά τους με μεγάλες παρελάσεις και party masque που ξεφεύγουν από το επίπεδο των μικρών φιλικών ή συγγενικών συναθροίσεων. Δώστε, λοιπόν, προσοχή για να εξασφαλίσετε κατά το δυνατόν περισσότερο την ασφάλεια του μικρού σας! 

Οι Aπόκριες είναι ξεφάντωμα, χαρά, τραγούδι, ατέλειωτος χορός. Είναι μια αγαπημένη γιορτή για μικρούς και για μεγάλους, όπου όλα μοιάζουν να μπαίνουν σε άλλους ρυθμούς, θεατρικούς. Η εορταστική ατμόσφαιρα και το γλέντι είναι δεδομένα, ωστόσο η μέριμνα της ασφάλειας δεν είναι πάντα αυτονόητη. Σας παρουσιάζουμε, στη συνέχεια, τα βασικά σημεία που πρέπει να προσέξετε, για ασφαλείς μεταμφιέσεις και συμμετοχές σε πάρτι και παρελάσεις και σας ευχόμαστε να περάσετε υπέροχα!

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΣΤΟΛΗ

ΥΦΑΣΜΑ  

Φροντίστε η αποκριάτικη στολή να μην είναι από εύφλεκτο υλικό και προτιμήστε το ύφασμά της να είναι βαμβακερό. Σε περίπτωση που αγοράσετε στολή από συνθετικό ύφασμα, φροντίστε να φορέσετε στο

"ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ"

Ο Δαμιανός καταγράφει στο ημερολόγιό του εμπειρίες και περιστατικά από τη σχολική και την οικογενειακή του ζωή. Με πολύ κέφι μάς μιλά για την αδελφή του την Ασπασία, τους γονείς του, τους φίλους του και, κυρίως, για τις «μεγάλες αποφάσεις» του.

Μπορεί η Ασπασία να γκρινιάζει και να λέει πως στο σπίτι μας μέσα δεν κατοικεί μια οικογένεια, αλλά ένας «θίασος ποικιλιών» (κάτι που εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν πολυκαταλαβαίνω τι ακριβώς σημαίνει, αλλά πιστεύω πως δεν έχει δίκιο). Η οικογένειά μας είναι μια σοβαρή οικογένεια που έχει και αρχές και παραδόσεις. 

Όλοι μας μοιραζόμαστε τις ευθύνες μας — αυτή είναι η αρχή του μπαμπά.

Όταν σε κάποιον πονά το κεφάλι του, οι υπόλοιποι πρέπει να κάνουν ησυχία — αυτή είναι η αρχή της μαμάς.

Το δωμάτιο του καθενός είναι το βασίλειό του. Κανείς δεν μπαίνει, αν δεν πάρει πρώτα άδεια — αυτή είναι η αρχή της Ασπασίας.

Αν κάνεις μια ζημιά, δε χρειάζεται να την πεις. Άσε τους άλλους να την ανακαλύψουν (μέχρι να γίνει αυτό, η ζημιά θα έχει μικρύνει) — κι αυτή είναι η δικιά μου αρχή.

Αρχές, λοιπόν, έχουμε. Όπως έχουμε και παραδόσεις.

Να, για παράδειγμα, κάθε Μεγάλη Πέμπτη η μαμά φτιάχνει το αγαπημένο της φαγητό, σκορδομακάρονα. Και ο μπαμπάς γκρινιάζει πως όλο το σπίτι βρομά σκόρδο, γι' αυτό κι εκείνος κάθε Μεγάλη Πέμπτη κοιμάται μόνος στον καναπέ του σαλονιού, με την μπαλκονόπορτα ανοιχτή.

Άλλη παράδοση: Κάθε χειμώνα τη μαμά την πιάνει ένας πόνος στην κοιλιά (συνήθως είναι μετά την Καθαρή Δευτέρα, φταίνε, φαίνεται, τα πολλά τουρσιά που τρώει).

Μια ακόμα παράδοση της Καθαρής Δευτέρας είναι να μην μπορεί ο μπαμπάς να σηκώσει το χαρταετό. 

Και, τέλος, μια ακόμα παράδοση που έχουμε στην οικογένεια είναι να φοράμε, η Ασπασία κι εγώ τις Απόκριες, τις φορεσιές που ο μπαμπάς φορούσε όταν ήταν παιδί. 

Γενικά, φαίνεται πως ο μπαμπάς ήταν

Ο άγιος Χαράλαμπος και ένα σπουδαίο θαύμα του

                                   

Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ: Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερέας στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Η ζωή του ήταν μία συνεχὴς υπηρεσία αφοσίωσης στο Χριστὸ και αγάπης προς τον πλησίον. Όταν το 198 ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Σεπτίμιος Σεβήρος εξαπέλυσε διωγμὸ κατὰ των Χριστιανών, ο έπαρχος Λουκιανὸς έφερε μπροστά του το Χαράλαμπο και τον απείλησε ότι θα τον βασάνιζε πολὺ σκληρά, για να αρνηθεῖ το Χριστό. Ο γέροντας λευίτης χαμογελώντας απάντησε: «Εμείς οι χριστιανοί, ειμαστε εξοικειωμένοι με τους αγώνες και τους πολέμους. Όπως οι γενναίοι στρατιώτες δεν επιθυμούν τον ήσυχο θάνατο στο κρεβάτι, αλλὰ τον δοξασμένο της μάχης. Σε μένα υπάρχουν τα γηρατειά, αλλὰ να μάθετε καλὰ ότι στους δικούς μας αγώνες το παν είναι η ψυχή, η αποφασιστικότητα, η αυταπάρνηση. Αυτὰ δεν πέφτουν με την ηλικία, αλλὰ μένουν πάντοτε ανθηρὰ και νέα.». Εκνευρισμένος απὸ τα λόγια αυτὰ ο έπαρχος, διατάζει και τον γδέρνουν ζωντανό. Αυτός, όμως, αντὶ να σπαράζει απὸ τον πόνο, δοξολογούσε το Θεὸ για την αντοχὴ που του

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ

• Άγιε Πολύκαρπε, βόηθα το σπόρο να φυτρώσει και να πολυκαρπίσει.
• Άμα αγκιάξει ο Κουτσοφλέβαρος το πόδι του, θα μας χώσει στα χιόνια.  
• Αν δεν βγει ο Φλεβάρης, δεν μπαίνει ο Μάρτης.  
• Αν της Υπαπαντής δεν φανεί ο ήλιος, θα βρέχει 40 ημέρες. Αν φανεί, θα έρθει καλή χρονιά. 
• Άσπρος Φλεβάρης, χαρούμενος ο χωραφιάρης.
• Γενάρη γέννα το παιδί, Φλεβάρη φλέβισέ το.

"Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΝΕΣΤΟΥ"

Η σημερινή ημέρα είναι πολύ σημαντική για τον Ερνέστο: θα γιορτάσει μαζί με τους γονείς του την ΗΜΕΡΑ ΠΟY ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ. Κάθε χρόνο, από τότε που υιοθέτησαν τον Ερνέστο, γιορτάζουν με μεγάλη επισημότητα την επέτειο της ημέρας που πήγαν και τον πήραν.

Επίσης, κάθε χρόνο, διηγούνται στον μικρό, αυτό που εκείνος λέει «η ιστορία μου». Ο Ερνέστος δεν κουράζεται ποτέ να την ακούει, και όσο μεγαλώνει προσθέτει καινούριες ερωτήσεις. Τώρα, καθισμένος στα γόνατα της μητέρας του, με τη γάτα στην αγκαλιά του, ετοιμάζεται να την ακούσει με πολύ μεγάλη προσοχή. Και η μητέρα αρχίζει...

– Πριν από πάρα, μα πάρα πολλές μέρες ήταν ένας άντρας και μια γυναίκα που αγαπιόντουσαν. Ήταν πολύ ερωτευμένοι κι από τον έρωτα αυτόν γεννήθηκε ένα μωρό.

– Εγώ! διακόπτει ο μικρός.

– Ναι, εσύ, και σου έδωσαν το όνομα

10 ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ

Πολλές φορές οι γονείς και ειδικά οι μαμάδες νομίζοντας ότι φέρονται σωστά στα παιδιά τους, από την υπερβολική τους αγάπη κάνουν λάθη. Είτε είναι υπερπροστατευτικές προς το παιδί, είτε του κρύβουν την αλήθεια για να μην το στεναχωρήσουν, είτε, είτε, είτε... Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη, επισημαίνει τα λάθη που κάνουν οι περισσότερες μανούλες. Τσεκάρετέ τα και προσπαθήστε να τα αποφύγετε... Κυρίως, αν είστε νέες μανούλες.

1. Υπερπροστατεύουν σε βαθμό εξάρτησης τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να γίνονται άβουλα και αδρανή.

2. Ανησυχούν υπερβολικά για το οποιοδήποτε απόλυτα φυσιολογικό γεγονός και μεταδίδουν το άγχος τους στα παιδιά, κάνοντάς τα ανασφαλή.
3. Ενδίδουν με μεγάλη ευκολία στις πιέσεις των παιδιών και τους κάνουν τα χατίρια, οπότε κι εκείνα με τη σειρά τους γίνονται χειριστικά.
4. Νιώθουν αισθήματα

ΟΡΦΕΑΣ ΠΕΡΙΔΗΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Στίχοι-μουσική: Ορφέας Περίδης

Στην έκθεση των λουλουδιών, τ' αρχαία ανθεστήρια
ποια λέξη είπες κι έλυσες του κόσμου τα μυστήρια
Και του κυπαρισσιού η καρδιά στου έρωτα τους χτύπους
κι ο Τρύφωνας των αμπελιών ευχολογάει στους κήπους;

Πίσω από μάσκες έβλεπες, ποιός να κρυφτεί από σένα;
Μια μεθυσμένη αποκριά απ' το δικό σου βλεμμα
τα χιόνια εκείνη τη χρονιά τα δέντρα έξω στολίσαν
μα εσύ μια λέξη φώναξες κι οι αμυγδαλιές ανθίσαν;

Το μήνα της συγχώρεσης στο τέλος του χειμώνα
τα δυα σου μάτια σαν πυρσούς θα τα θυμάμαι αιώνια
Μες στη γιορτή των χωρισμών με γέλιο πικραμένο
ο παιδικός μου έρωτας σαν μέλι ναρκωμένο.