Τετάρτη 1 Μαρτίου 2017

ΚΑΛΩΣ ΗΛΘΕΣ ΑΝΟΙΞΗ !!!


Νονά του Μάρτη είναι η χαριτωμένη Άνοιξη. Τον βάφτισε μαζί με τα πρώτα χελιδόνια και κέρασε τους προσκεκλημένους παγωτό από το τελευταίο χιόνι των βουνών με αγριόμελο και τροπικά φρούτα.Το τρίτο και το πιο παράξενο παιδί της μητέρας Φύσης. Μια γελάει και μια κλαίει....
Ο Μάρτης μόλις μεγάλωσε άρχισε να τρέχει πάνω στις κορυφές των βουνών, στους κάμπους και στα λιβάδια. Ο ήλιος από τον ουρανό τον ακολουθούσε και έπαιζε μαζί του.
Από το πολύ το τρέξιμο και το παιχνίδι, ίδρωνε και τότε, κάνοντας αέρα για να δροσιστεί, φώναζε: Ούφ!! Ζεσταίνομαι!!
Ο ήλιος ακούγοντας τη γκρίνια του έφευγε τρέχοντας.
Τότε ερχόταν ο βοριάς να τον δροσίσει, ερχονταν και τα συννεφάκια κι η βροχή που δρόσιζαν το Μάρτη.
Ο Μάρτης για μια δυο ώρες ήταν ευχαριστημένος.
Αλλά μετά από λίγο άρχιζε να κρυώνει.
- Αχ κρυώνω!! Αχ παγώνω!! Φώναζε κλαίγοντας.
Ήλιε μου, έλα, Ήλιε μου, να με ζεστάνεις!!
Και πάλι έτρεχε ο ήλιος κοντά του.
Τέλος πάντων αυτός ο Μάρτης δεν ξέρει τι θέλει και τι γυρεύει! Φώναζαν νευριασμένα μερικά χελιδόνια, που εκείνη την ώρα πετούσαν και γυρνούσαν πάλι πίσω από τις μακρινές χώρες που είχαν πάει για να ξεχειμωνιάσουν...
Το Μάρτη τον πεντάγνωμο όπου γελά και κλαίει, θα τόνε τιμωρήσουμε ψέματα να μη λέει του φώναζαν τιτιβίζοντας ...

Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Το βραχιολάκι του Μαρτίου - Η ιστορία και το έθιμο του «Μάρτη»!



Κόκκινη κλωστή δεμένη... στο χέρι βάζουμε την πρώτη ημέρα του Μαρτίου – Τι δείχνει το έθιμο
Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι, όπως παρατηρεί ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.
Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ!!

!Σχετική εικόνα

Ναι, τον πετάμε! Τον περνάμε και στα παιδιά μας. Κάθε διατήρηση λαϊκού εθίμου είναι βήμα προς την Ελευθερία. Είναι πράξη δράσης ενάντια στην άχρωμη λαίλαπα του τσιμέντου που σκλαβώνει την ψυχή μας. Κάθε ματιά στον ουρανό είναι δήλωση Αλήθειας. Έχει τόσες μνήμες αυτό το γαλάζιο..
Οι χαρταετοί είναι επινόηση των Ανατολικών λαών.Στην Κίνα, φτιαγμένος από μετάξι και μπαμπού, με τη μορφή του δράκου που ήταν ιερό, θεϊκό σύμβολο, αντικείμενο θαυμασμού και λατρείας για τον λαό.
Αλλά και στην αρχαιότητα, ο μαθηματικός και αρχιμηχανικός Αρχύτας από τον Τάραντα της Νότιας Ιταλίας θεωρείται εμπνευστής του χαρταετού
Σε κάθε χώρα, το πέταγμα του χαρταετού παίρνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση, καθώς με διάφορους τρόπους, συσχετίζεται με τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου. Πάντως, είτε ως παιχνίδι και συνήθεια του χθες είτε ως παιχνίδι του σήμερα μα και του αύριο, το πέταγμα του χαρταετού έχει τη δύναμη, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους του έτους για κάθε χώρα, να ξεσηκώνει σε όλο τον κόσμο μικρούς και μεγάλους και να τους παρασύρει σ’ ένα διαφορετικό, αλλά πάντοτε πολύχρωμο πανηγύρι χαράς.Για εμάς στην Ελλάδα σημαίνει πνευματική και σωματική «κάθαρση».
 Καλά κούλουμα χρόνια πολλά !

Η Κυρα-Σαρακοστή


Φωτογραφία του χρήστη Άρωμα Γυναίκας.

Την Κυρα-Σαρακοστή,
που είναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνουν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι την φορούσαν
στο κεφάλι της σταυρό
και το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και μετρούσανε τις μέρες
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η πασχαλιά.


Η αγαπημένη μας Κυρα-Σαρακοστή δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο για να μετράμε τις μέρες της Σαρακοστής.
Συνήθως την φτιάχνουμε με χαρτί. Ζωγραφίζουμε μια γυναίκα με επτά πόδια, με  σταυρωμένα τα χέρια, επειδή προσεύχεται και  χωρίς στόμα ή με ένα μαντηλάκι με το οποίο καλύπτεται το στόμα-επειδή νηστεύει.
Κάθε βδομάδα μετά την Καθαρά Δευτέρα κόβουμε ένα ποδαράκι ώσπου να φτάσουμε στην Κυριακή του Πάσχα. Το τελευταίο πόδι το βάζουμε μέσα στο ψωμί του Πάσχα και όποιος το βρει, έχει τύχη. Μοιάζει λίγο με το φλουρί που βάζουμε στην βασιλόπιτα την Πρωτοχρονιά.
Μπορούμε ακόμα να τη φτιάξουμε με ζυμάρι. Ανακατεύουμε αλεύρι, νερό και λίγο αλάτι, απλώνουμε τη ζύμη και με ένα μαχαιράκι της δίνουμε το σχήμα γυναίκας. Πλάθουμε την Κυρα-Σαρακοστή σαν να είναι πλαστελίνη, βάζοντας τα χέρια, το πρόσωπο και τα επτά πόδια. Την ψήνουμε στον φούρνο ώσπου να σκληρύνει.
Η Κυρα-Σαρακοστή είναι ένα πολύ όμορφο έθιμο που σχετίζεται με το Πάσχα και θα ήταν πολύ καλό να συνεχιστεί από εμάς, από εσάς, από όλους, για να μην ξεχάσει.
Α, και να μην ξεχάσω! Στην Κυρά-Σαρακοστή δεν σχεδιάζουμε αυτιά. Ξέρετε γιατί; Για να μην ακούει κουτσομπολιά και άσχημα λόγια!!
Άντε! Πάμε να την φτιάξουμε και καλή μας επιτυχία!!!

Από την Στέλλα Κυπριάδου
https://www.youtube.com/watch?v=ipfc0oLU5V8

Η τρανή αποκριά



Η καθαυτή αποκριά με τα πολλά έθιμα είναι η τελευταία Κυριακή της Τυροφάγου, που λέγεται αλλιώς τρανή αποκριά, διότι τότε φθάνουν στο αποκορύφωμά τους τα φαγοπότια και τα γλέντια. Η ημέρα όλη περνά με την κίνηση των μασκαράδων, με τις επισκέψεις και προπάντων με τα πλούσια φαγοπότια, με κύριο γνώρισμα τα γαλακτώδη εδέσματα. Τον γενικό θόρυβο επιτείνουν οι εκπυρσοκροτήσεις των κροτίδων και των ρουκετών.Δεν νοείται καλοπέραση και αποκριά χωρίς τα φαγοπότια

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2017

Ο Μονόλογος του Παλιάτσου


Οι άνθρωποι με προσπερνούν..
και έτσι πλανιέμαι ανάμεσα τους..
Μου λένε να αλλάξω...να γίνω σαν εσένα κι εγώ..
Μα πώς; Αφού τα μαλλιά μου τα ξερίζωσαν..
οι σκέψεις μου και τα όνειρα μου..
δραπετεύσαν μια νύχτα απ τα τρύπια παπούτσια μου..
Πώς θα μπορούσα να κλάψω πάλι..
χωρίς τη μπογιά κάτω από τα μάτια μου;
Τα δάκρυα μου θα γίνουν αιώνια...δε θα ξεβάψουν ποτέ!!
Γι αυτό σου λέω..
Άφησε με να συνεχίσω να βάζω το κόκκινο στη μύτη και το στόμα..
ο κόσμος θα γελά..
μα εγώ... δε θα ξεχνώ ποτέ πως ότι πω μυρίζει έρωτα..
κι εσύ... δε θα φοβάσαι να αγγίξω τη ψυχή σου..
γιατί θα βλέπεις από μακριά τα μεγάλα κάτασπρα γάντια μου..
τα φαρδιά μου ρούχα... και όλες τις διαθέσεις μου!!
Ο Μονόλογος του Παλιάτσου
Ελένη Γιαννέλη

ΚΑΛΗΜΕΡΑ.ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!!!!!!!


Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2017

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ



Απολαύστε  υπέροχα βίντεο με αποκριάτικες ιδέες ζωγραφικής προσώπου, από ειδικά ασφαλή χρώματα. Τα παιδιά μεταφέρονται στον κόσμο της Αποκριάς, καθώς τα πρόσωπά τους μεταμορφώνονται και ζωντανεύουν οι μικροί ήρωες των παραμυθιών!


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...