Σμιλεψε πάλι,δάσκαλε,ψυχές!
Κι ότι σ" απόμεινε ακόμη στη ζωή σου.
Μην τ αρνηθείς! Θυσίασε το ως τη ,στερνή πνοή σου !
Κι αν λίγη δύναμη μες" το κορμί σου μένει,
Μην κουραστείς. Είναι η ψυχή σου ατσαλωμενη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθιά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθιά.Τι κι" αν πολλοί σ έχουν λησμονήσει?
Θα θυμηθούν κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη,
Υπομονή ! Χτίζε ,σοφέ,της κοινωνίας το παλάτι,
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου