Όταν έφτασε ο καιρός να παντρευτεί ο Μάρτης, είδε μια κοπέλα που καθόταν στο παραθύρι της και κένταγε και την αγάπησε αμέσως! Όπως ήταν καθισμένη φαινόταν το πλάι του προσώπου της, το προφίλ και ήταν μια κούκλα!
Ο Μάρτης τη ζήτησε από τους γονείς της κι εκείνοι δέχτηκαν. Ήρθε η μέρα του γάμου και η νύφη έφτασε στην εκκλησία με το πανέμορφο άσπρο νυφικό της και κουκουλωμένη με τα τούλια του πέπλου της. Έγινε ο γάμος και όλοι γλέντησαν με την ψυχή τους, νιόπαντροι και καλεσμένοι! Το βράδυ στη νυφική κάμαρα η νύφη έβγαλε το πέπλο και μόνο που δεν έπαθε συγκοπή ο Μάρτης!
Από το ένα πλάι του προσώπου της η κοπέλα ήταν πανέμορφη σαν νεράιδα, ενώ από το άλλο το πρόσωπό της ήταν πολύ άσχημο γεμάτο σημάδια και ουλές! Όπως έμαθε αργότερα, όταν ήταν μικρή είχε πέσει στη φωτιά στο τζάκι και κάηκε το πρόσωπό της από τη μια μεριά. Έτσι, όταν ο Μάρτης βλέπει τη γυναίκα του από τη μεριά που είναι όμορφη χαίρεται η καρδιά του, γελάει και γεμίζει η πλάση λιακάδα! Όταν όμως τη βλέπει από τη μεριά που είναι άσχημη, κλαίει, συννεφιάζει, βρέχει ασταμάτητα και ξεπαγιάζει τον κοσμάκη!
Ο μύθος λέει πως ο Μάρτης αγαπάει πολύ τη γυναίκα του και δεν πρόκειται να τη χωρίσει.
Πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως κάθε χρόνο ο Μάρτης θα είναι ο ίδιος, πότε θα κλαίει και πότε θα γελάει…
http://truthseeker-vasiliki.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου