"Η ΧΕΛΩΝΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ"

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε στην αυλή ενός χωριάτικου σπιτιού µια χελώνα, που είχε έναν µεγάλο καηµό. Ήθελε να πετάξει στον ουρανό, όπως τα πουλιά.

— Τι κατάρα είναι αυτή! έλεγε κάθε τόσο αναστενάζοντας. 

— Σέρνω κάθε µέρα και νύχτα αυτό το βαρύ καβούκι και είµαι καρφωµένη πάνω στη γη. Αχ, να ‘µουν κι εγώ ένα πουλάκι, να είχα φτερά και να πετούσα! Πως ζηλεύω τις πάπιες της αυλής που όταν θέλουν πετούν και βλέπουν τον κόσµο από ψηλά!

Μια µέρα δυο πάπιες άκουσαν το παράπονό της, τη λυπήθηκαν και τη ρώτησαν.

— Θέλεις στ’ αλήθεια να πετάξεις, κυρα-χελώνα;

— Αν θέλω; απάντησε η χελώνα. 

— Αυτό είναι το πιο µεγάλο µου όνειρο. Ας πετάξω µια

10 ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ

Νομίζουμε ότι μεγαλώνουμε εμείς τα παιδιά μας, όμως από πολλές απόψεις εκείνα δείχνουν σε εμάς μερικές από τις πιο μεγάλες αλήθειες της ζωής. Όταν εσείς αρχίζετε να πιστεύετε ότι δεν υπάρχει πια τίποτα συναρπαστικό, εκείνο ανακαλύπτει έκθαμβο το θαύμα της φύσης στα φτερά μιας πεταλούδας. Όταν εσείς αγχώνεστε για να οργανώσετε και την παραμικρή λεπτομέρεια της καθημερινότητας, εκείνο χοροπηδάει αμέριμνο μέσα σε μια γούβα με νερό της βροχής γιατί… έτσι του ήρθε. Κι ενώ εσείς παραιτείστε από την προσπάθεια να διεκδικήσετε κάτι που θέλετε, εκείνο προσπαθεί για εκατοστή φορά να στήσει το κάστρο του που συνέχεια πέφτει κάτω. 

Τα παιδιά αξίζουν την επιβράβευση, μόνο και μόνο για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν τη ζωή. Κι αν τα παρακολουθήσουμε προσεκτικά, μπορούμε κι εμείς οι ενήλικες να πάρουμε πολύ σημαντικά μαθήματα. Όπως:

1. Ο ΕΠΙΜΕΝΩΝ ΝΙΚΑ 

Τα μικρά παιδιά δεν τα παρατάνε ποτέ. Ακόμα κι αν εσείς συχνά εκνευρίζεστε από την επιμονή τους να σας πείσουν να φτιάξετε το ίδιο παζλ ξανά και ξανά, οφείλετε

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ: ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΣΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΝΕΩΝ

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν μια μαζική διαδήλωση λαϊκής αντίθεσης, στο καθεστώς της χούντας των συνταγματαρχών. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου 1973, κλιμακώθηκε σχεδόν σε αντιχουντική επανάσταση και έληξε με αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, μετά από μια σειρά γεγονότων που ξεκίνησαν με την είσοδο αρμάτων μάχης στο χώρο του Πολυτεχνείου.

Η Ελλάδα βρισκόταν -από τις 21 Απριλίου 1967- υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, ενός καθεστώτος που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Το 1973 βρίσκει τον ηγέτη της δικτατορίας, Γεώργιο Παπαδόπουλο να έχει ξεκινήσει μια διαδικασία φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, η οποία συμπεριλάμβανε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και τη μερική άρση της λογοκρισίας, καθώς και υποσχέσεις για νέο

Οι Αρχάγγελοι Γαβριήλ και Μιχαήλ:

Η Εκκλησία στις 8 Νοεμβρίου γιορτάζει τη σύναξη των Παμμέγιστων αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων.

Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με

ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΝΟΕΜΒΡΙΟ

Τον Οκτώβρη τα κουδούνια , το Νοέμβρη παραμύθια.

Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.

Η πούλια βασιλεύοντας το μήνυμά της στέλνει.
Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.

Ο Νοέμβρης έκλεισε, τα ζευγάρια είναι στο στάβλο κι ούτε ζευγάς στους κάμπους.

Ο Νοέμβρης σαν θα έλθει τα γομάρια μέσα κλείνει.

Όποιος σπείρει τον Νοέμβρη ούτε σπόρο δεν Θα πάρει.

Της ελιάς το φύλλο κι αν χαθεί, πάλι θε να ξαναβρεθεί.

Όταν έρθει ο Νοέμβρης σιγομπαίνει ο χειμώνας.

Το Νοέμβρη κρύο κάνει κι η φωτιά θα μας ζεστάνει.

Εσείς ξέρετε από που πήρε το όνομά του ο Νοέμβριος;

Ο Νοέμβριος είναι ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με...
διάρκεια 30 ημερών. Η ονομασία του ετυμολογείται από τη λατινική λέξη November, η οποία προέρχεται από το αριθμητικό novem, εννέα, επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ο Νοέμβριος ήταν ο ένατος κατά σειρά μήνας. Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Νοέμβριος μετακινήθηκε στην ενδέκατη θέση, αλλά διατήρησε την

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ (31/10)

Η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης γιορτάζεται κάθε χρόνο την 31η Οκτωβρίου, σε ανάμνηση της ίδρυσης του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων, που έγινε  στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924. Το πνεύμα που διέπει την ημέρα αυτή είναι: «Η αποταμίευση συμβάλλει στο ατομικό και γενικό καλό». Το μήνυμα του εορτασμού είναι η ηθική και υλική ωφέλεια γι’ αυτόν που αποταμιεύει.

Η φύλαξη του περισσεύματος χρημάτων ή άλλων ειδών λέγεται αποταμίευση. Ο λαός μας με την παροιμία "Φασούλι, το φασούλι, γεμίζει το σακούλι", μας δείχνει καθαρά το αποτέλεσμα της οικονομίας των αγαθών.

Οι άνθρωποι, συνήθως, αποταμιεύουν χρήματα, γιατί μ’ αυτά μπορούν να αποκτήσουν ό,τι αγαθό θέλουν ή να πετύχουν άλλους σκοπούς, όπως  τη μόρφωση των παιδιών, την αγορά κατοικίας κ.λπ. Η αποταμίευση αναπτύσσει την

ΑΛΛΑΓΗ ΩΡΑΣ