ΜΗΝ "ΠΝΙΓΕΤΕ" TO ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΣΤΑ ΔΩΡΑ!

Σε κάθε γιορτή έχουμε το ίδιο δίλημμα: Τι να τους πάρουμε, τα έχουν όλα. Τα παιδιά μας, τα ανίψια, τα βαφτιστήρια, τα παιδιά των φίλων, πριν προλάβουν να επιθυμήσουν κάτι, το έχουν κιόλας αποκτήσει. Και κάθε χρόνο, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, επαναλαμβάνεται η ίδια τελετουργία: Εμείς και όλοι οι υπόλοιποι μαζί τα πνίγουμε στα δώρα. Πριν κάνετε λοιπόν το κουμάντο σας και φέτος με τον Αϊ-Βασίλη, διαβάστε τις παρακάτω απαντήσεις στις πιο καίριες ερωτήσεις σχετικά με τα δώρα των παιδιών, τα καλά και τα στραβά τους.

1. ΓΙΑΤΙ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΔΩΡΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ;

Κατ’ αρχάς είμαστε όλοι παιδιά της εποχής μας. Όλα όσα βλέπουμε, δηλαδή, μας γεννούν επιθυμίες, ενώ κατά καιρούς όλοι μας μπερδεύουμε το «ευχαριστιέμαι» με το «ξοδεύω» και το «υπάρχω» με το «έχω». Έτσι και με τα παιδιά μας, συχνά τείνουμε να πιστέψουμε ότι

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ?????? ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ: ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Υπάρχει μια περίοδος του έτους, η οποία έχει ξεχωριστή σημασία για όλους μας, αλλά ακόμη περισσότερο για τα μικρά παιδιά. Η περίοδος των Χριστουγέννων κρύβει μια μαγεία με πολλά φανερά, αλλά και κρυφά νοήματα, στα οποία οι ενήλικες συχνά δε δίνουν μεγάλη σημασία, ενώ τα παιδιά, αντίθετα, μέσα από αυτά απορροφούν πληροφορίες, χωρίς καν να τις αναγνωρίζουν. Τα Χριστούγεννα είναι η ιδανική περίοδος να «αναζητήσουμε» τα συναισθήματά μας, μεταλαμπαδεύοντάς τα στα παιδιά μας. Μια ευκαιρία για εμάς, ένα σπουδαίο δώρο για τα παιδιά…

Υπάρχουν κάποια σημεία, στα οποία αξίζει να σταθούμε:

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ «ΔΙΝΩ» (Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ)

Μία από τις πιο βαθιές έννοιες των Χριστουγέννων αποτελεί εκείνη της προσφοράς. Η ανιδιοτελής προσφορά αγάπης, φροντίδας και η παροχή υλικών και συναισθηματικών αγαθών προς τον συνάνθρωπο είναι μια έννοια, την οποία συχνά οι ρυθμοί της καθημερινότητας δεν μας επιτρέπουν να ακολουθούμε. Μέσα όμως από την προσφορά, μπορούμε να βελτιώσουμε πτυχές της προσωπικότητάς μας. Κι αυτό αποτελεί ένα χρήσιμο «μάθημα» και για τα παιδιά μας.

Σε αυτά τα πλαίσια έγκειται και η έννοια της φιλανθρωπίας, μέσω της προσφοράς μας σε λιγότερους τυχερούς συνανθρώπους μας. Ένα σκέπασμα, λίγα χρήματα ή ακόμη και μόνο μια καλή κουβέντα, αρκεί πολλές φορές για να απαλύνει τον πόνο τους.

Μπορείτε, αν θέλετε, να τους μιλήσετε για το συναίσθημα του να «δίνω, χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα», φέρνοντας ως παράδειγμα τη φροντίδα και το καταφύγιο που παρείχαν οι απλοί βοσκοί στον Χριστό, κατά τη γέννησή του μέσα στη φάτνη και εξηγώντας τους ότι ακόμη και μέσα από μια μικρή και απλή προσφορά, μπορεί να προκύψει κάτι σπουδαίο.

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ «ΠΑΙΡΝΩ» (ΤΟ ΔΩΡΟ)

Εδώ, εκείνο στο οποίο θα πρέπει να δώσουμε σημασία είναι ο λόγος για τον οποίο το παιδί θα λάβει ένα δώρο. Συνήθως, τα παιδιά συνδυάζουν τα δώρα ως ανταμοιβή για μια καλή πράξη. Ένας καλός βαθμός στο σχολείο ή ένα

Να σας τα πούμε; - Kάλαντα Χριστουγέννων

Τα κάλαντα πήραν την ονομασία τους από τη λατινική λέκη calenda που προέρχεται από το ελληνικό ρήμα καλώ. Το έθιμο προϋπήρχε στην Ελλάδα, πριν από τη Ρώμη και τα πιο παλιά χρόνια τα παιδιά κρατούσαν ένα κλαδί ελιάς ή δάφνης, στολισμένο με καρπούς και άσπρο μαλλί, γύριζαν τα σπίτια και έπαιρναν δώρα.

Την εποχή του Βυζαντίου τα παιδιά κρατούσαν ραβδιά ή φανάρια ή ομοιώματα πλοίων στολισμένα και τραγουδούσαν τα κάλαντα με τη συνοδεία των τριγώνων ή τυμπάνων.

Σε αρκετούς τόπους της Ελλάδας τα παιδιά λένε τα τοπικά κάλαντα, όπως για παράδειγμα στην Καστοριά που τα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους από τα χαράματα της 23ης Δεκεμβρίου και περνώντας από κάθε σπίτι λένε τα παραδοσιακά κάλαντα της περιοχής.

Και σήμερα λοιπόν αν δεν σας έχουν χτυπήσει ακόμα το κουδούνι για τα κάλαντα θα σας το χτυπήσουν. Κι αν και είναι δύσκολοι καιροί, μην αρνηθείτε να ανοίξετε στα παιδιά που θα βάλουν στο σπίτι σας το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Καλήν εσπέραν άρχοντεςκι αν είναι ορισμός σας
Χριστού την θεία γέννηση
να πω στ΄ αρχοντικό σας

Χριστός γεννάται σήμερον
εν Βηθλεέμ τη πόλη
οι ουρανοί αγάλλονται
χαίρει η φύσις όλη

Εν τω σπηλαίω τίκτεται
εν φάτνη των αλόγων
ο βασιλεύς των ουρανών
και ποιητής των όλων

http://www.madata.gr/epikairotita/social/458677.htm

ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Πλησιάζουν Χριστούγεννα...
Αντίλαλοι οδύνης,
φήμες πολέμων
και ήχοι όπλων,
θολώνουν τα τζάμια της καρδιάς μου.

Πλησιάζουν Χριστούγεννα...
Ονειρεύομαι τη γέννηση
γεμίζω από τους ύμνους των αγγέλων.
«Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης Ειρήνη... »


Πλησιάζουν Χριστούγεννα…
Γίνομαι φάτνη
γεννώ την αυγή στην πλάση,
φουντώνει η αγάπη
κι ανθίζει το χαμόγελο του πατέρα!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ: ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ http://akrasakis.blogspot.com/2011/12/blog-post_05.html#ixzz4TaK4dore

Η πρώτη μέρα του χειμώνα

Η 21η Δεκεμβρίου αποτελεί την ημέρα κατά την οποία και επισήμως μπαίνουμε στον χειμώνα, μέσω του χειμερινού ηλιοστασίου, το οποίο συνδέεται με τα Χριστούγεννα.

Πολλοί ανθρώπινοι πολιτισμοί εόρταζαν και εορτάζουν τόσο το χειμερινό όσο και το θερινό ηλιοστάσιο, όπως και τις ισημερίες, πράγμα που αντικατοπτρίζεται και σε κοντινές ημερολογιακά φαινομενικά άσχετες θρησκευτικές εορτές.

Το γνωστότερο παράδειγμα για το χειμερινό ηλιοστάσιο είναι τα Χριστούγεννα. Από τις 17 ως τις 23 Δεκεμβρίου, οι αρχαίοι Ρωμαίοι εόρταζαν τα Σατουρνάλια και στις 25 Δεκεμβρίου τα Μπρουμάλια (η λέξη υποδηλώνει τη μικρότερη ημέρα του χρόνου, dies brevissima > brevma > bruma, δηλ.το χειμερινό ηλιοστάσιο). Σε αυτά τιμούσαν την «ημέρα της γεννήσεως του αήττητου Ήλιου» (dies natalis invicti Solis), αφού ο Ήλιος από εκείνες τις ημέρες έπαυε να χαμηλώνει την τροχιά του

ΕΝΑΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ..

Με τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν όλο και πιο γρήγορα, οι ευκαιρίες να περάσετε λίγο χρόνο με τα μικρότερα μέλη της οικογένειας είναι περισσότερες. Και παρόλο που ζούμε σε μια εποχή που η τεχνολογία έχει εισβάλει σε κάθε τομέα της ζωής μας, τίποτα δεν αρέσει πιο πολύ στα παιδιά από μια καλή ιστορία. Φτάνει να είναι πραγματικά καλή.

Τα μικρά παιδιά λατρεύουν να ακούνε παραμύθια. Κρέμονται από τα χείλη ενός καλού αφηγητή, ο οποίος μπορεί να τα ταξιδέψει σε χώρες μαγικές, σε μακρινούς προορισμούς. Να τους μιλήσει για ήρωες και δράκους, νεράιδες και κακές μάγισσες, ζωάκια που σπεύδουν στο πλευρό αβοήθητων ανθρώπων και οτιδήποτε άλλο μπορεί να εξάψει την, ούτως ή άλλως, ζωηρή φαντασία τους. 

Ακριβώς, όμως, επειδή η φαντασία τους οργιάζει, αλλά και επειδή υπάρχουν τόσα ερεθίσματα εκεί έξω, χρειάζεται αρκετή προσπάθεια για να κεντρίσει κανείς το ενδιαφέρον τους. Για αυτό, μαζέψαμε μερικές συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να γίνεται ο αγαπημένος παραμυθάς (με την καλή έννοια) της οικογένειας και να βγαίνετε πάντα νικητής στο ντέρμπι "παραμύθι vs κονσόλες".

Έστω, για τα λίγα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών, των εγγονιών, των ανιψιών και όλων τους των φίλων.

ΞΕΧΑΣΤΕ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Το διάβασμα ενός παραμυθιού σε ένα

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

Εἶναι παραμονὴ Χριστουγέννων. Βράδυ καὶ τὸ κρύο ἔξω εἶναι τσουχτερό. Τὸ χιόνι σὰν ἄσπρο σεντόνι σκεπάζει τοὺς δρόμους τοῦ χωριοῦ καὶ τὰ γύρω βουνά. Ὁ πατέρας καὶ ἡ μητέρα πῆγαν στὴν ἐκκλησία. Τὰ παιδιὰ εἶναι λυπημένα, γιατὶ δὲν πῆγαν κι ἐκεῖνα. Τότε ἡ γιαγιά, γιὰ νὰ διώξη τὴ στενοχώρια τῶν παιδιῶν, ἄρχισε νὰ τοὺς λέη τὴ χριστουγεννιάτικη ἱστορία.

- Μιὰ φορά, ξεκίνησε ἕνας φτωχὸς ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν καλύβα του νὰ βρῆ φωτιά. Γύριζε ἀπὸ πόρτα σὲ πόρτα, χτυποῦσε νὰ τοῦ ἀνοίξουν κι ἔλεγε:

- Βοηθῆστε με, καλοί μου ἄνθρωποι! Ἡ γυναίκα μου γέννησε ἕνα παιδάκι... Πρέπει ν’ ἀνάψω φωτιά, γιὰ νὰ ζεστάνω κι αὐτὴ καὶ τὸ μωρό. Μὰ ἦταν νύχτα. Ὅλοι κοιμόνταν κλεισμένοι στὰ σπίτια τους καὶ κανένας δὲν ἔδινε ἀπάντηση στὰ παρακάλια του. Ὁ ἄνθρωπος ὅλο καὶ προχωροῦσε καὶ ξεμάκραινε ἀπὸ τὴ φτωχή του καλύβα.

Κάποτε εἶδε μακριὰ ἕνα μικρό φῶς. Ὅλος χαρά, πὼς θάβρισκε πιὰ φωτιά, κίνησε κατὰ κεῖ. Ὅταν πλησίασε, εἶδε πὼς ἦταν μιὰ μεγάλη φωτιὰ κι ὁλόγυρά της ἦταν ξαπλωμένα ἕνα κοπάδι ἄσπρα πρόβατα.

Τὸ κοπάδι τὸ φύλαγε ἕνας γεροβοσκός.

Κι ὁ ἄνθρωπος ποὺ χρειαζόταν τὴ φωτιά, πλησίασε τὰ πρόβατα καὶ εἶδε, πὼς στὰ πόδια τοῦ βοσκοῦ ἦταν ξαπλωμένα τρία μεγάλα σκυλιά.

Ὅταν πλησίασε ὁ ἄνθρωπος τὰ σκυλιά, ἐκεῖνα ξύπνησαν κι ἄνοιξαν τὰ μεγάλα τους στόματα, γιὰ νὰ γαβγίσουν. Μὰ ἡ φωνή τους παράλυσε στὸ στόμα τους καὶ κανένα γάβγισμα δὲν τάραξε τὴ νυχτερινὴ ἡσυχία.

Τότε ὁ ἄνθρωπος εἶδε, πὼς ἀνασηκώθηκε ἡ τρίχα τους, πὼς γυάλισαν τὰ δόντια τους καὶ πὼς ρίχτηκαν ἐπάνω του. Ἔνιωσε πὼς ἕνα σκυλὶ τὸν ἅρπαξε ἀπὸ τὰ γόνατα, τ’ ἄλλο ἀπὸ τὸ χέρι καὶ τὸ τρίτο κρεμάστηκε ἀπὸ τό λαιμό του. Μὰ τὰ δόντια τους ἔμειναν παράλυτα καὶ τὰ σκυλιά, χωρὶς νὰ τοῦ κάνουν κανένα κακό, τραβήχτηκαν.

voskos xristos

Τότε ὁ ἄνθρωπος ἔκαμε νὰ πλησιάση στὴ φωτιά, μὰ τὰ πρόβατα στριμώχτηκαν τὸ ἕνα κοντὰ στό ἄλλο, τόσο πολύ, ποὺ δὲν εἶχε ποῦ νὰ πατήση. Τότε κι αὐτὸς ἄρχισε νὰ πατάη στὶς πλάτες τους, μὰ κανένα ἀπὸ τὰ πρόβατα οὔτε κουνήθηκε,οὔτε ξύπνησε.

Τότε ὁ Γιαννάκης ρώτησε:

- Γιατί, γιαγιά, τὰ πρόβατα ἐξακολούθησαν ἥσυχα τὸν ὕπνο τους, ἀφοῦ ξέρομε πόσο δειλὰ εἶναι;

- Ἔχε λίγη ὑπομονὴ καὶ θὰ τὸ μάθης, εἶπε ἡ γιαγιὰ κι ἐξακολούθησε τὴ διήγησή της:

- Ὅταν ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς πλησίασε σχεδὸν τὴ φωτιά, ὁ βοσκὸς σήκωσε τὸ κεφάλι του.

Ἦταν ἕνας κατσουφιασμένος γέρος, παράξενος καὶ