Η ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

Αλίμονο αν περιμένουμε την τελευταία στιγμή να ασχοληθούμε με θέματα που αφορούν το μέλλον των παιδιών μας.Το άρθρο αυτό καταπιάνεται με όσα εμείς,ως γονείς,οφείλουμε ώστε να βοηθήσουμε τα παιδιά μας.Ως γονείς έχουμε  υποχρέωση να προετοιμάσουμε τα παιδιά μας για το  κάθε μελλοντικό τους βήμα.Για το Γυμνάσιο,την εφηβεία,την επαγγελματική καθοδήγηση.Αυτό όμως μπορεί να γίνει μόνο
είναι ένα θέμα που αφορά όσους γονείς έχουν παιδιά στη ΣΤ' Δημοτικού.
μέσα από την σωστή σχέση μας με το παιδί,από την μικρή του ηλικία οφείλουμε να καλλιεργήσουμε στο παιδί μας την αυτοπεποίθησή  του,για την αυτοεικονα του .Όταν λέμε αυτοεικονα η αυτοεκτίμηση ,εννοούμε
τον βαθμό που το ίδιο το άτομο εκτιμά τον εαυτό του.Αυτό εξαρτάται όμως από τις σχέσεις που το άτομο ανέπτυξε με το περιβάλλον γύρω του.
Στην προσπάθειά μας να αναπτύξουμε την αυτοπεποίθηση του παιδιού μας θα πρέπει να το ενθαρρύνουμε να αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις,να το ασκήσουμε να σκέφτεται θετικά για τον εαυτό του,να μάθει να αγαπά,τον εαυτό του όπως είναι,Να μην ξεχνούμε ποτέ τους σπουδαίους στίχους ενός ποιήματος,που έγραψε η Ντόροθι Λο Νολτσε στα 1954.

• Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην αποδοχή,μαθαίνουν να αγαπούν.
• 
  
• Όταν ζουν μέσα στην επιδοκιμασία,μαθαίνουν να αγαπούν τον εαυτό τους.
• 
  
• Οταν ζουν μέσα στην αναγνώριση,μαθαίνουν ότι είναι καλό να έχουν στόχους.
• 
  
• Όταν ζουν μέσα στην προσφορά,μαθαίνουν να είναι γενναιόδωρα
• .
• Όταν ζουν μέσα στην ειλικρίνεια μαθαίνουν να είναι φιλαλήθης.
• 
  
• Όταν ζουν μέσα στην δικαιοσύνη μαθαίνουν να είναι δίκαια.
• 
  
• Όταν ζουν μέσα σε φιλική ατμόσφαιρα μαθαίνουν ότι ο κόσμος είναι φιλικό κι ευχάριστο μέρος για να ζουν.
• 
  
• Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στην ανεκτικότητα,μαθαίνουν να έχουν υπομονή.
• 
  
• Όταν τα παιδιά ζουν μέσα στον έπαινο,μαθαίνουν να εκτιμούν.
  

  

Με άλλα λόγια,το ποίημα μας λέει πως τα παιδιά μας μαθαίνουν αυτό που ζουν.Γι αυτό κι οφείλουμε να τα βοηθήσουμε να ζήσουν σε τέτοιο  περιβάλλον,ώστε να γίνουν άτομα με ψηλό βαθμό αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης.Όταν τα παιδιά φτάσουν στην ηλικία των δώδεκα ετών,όταν είναι έτοιμα να φύγουν από το Δημοτικό για το Γυμνάσιο,θα πρέπει,πέρα από τις όποιες γνώσεις έχουν κατακτήσει στο δημοτικό,να είναι και συναισθηματικά και ψυχολογικά έτοιμα για την νέα πρόκληση που θα αντιμετωπίσουν,Το Γυμνάσιο δεν είναι μπαμπούλας.Είναι απλά η αλλαγή από το ένα είδος σχολείου στο άλλο.Ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται απ όλους και ως τέτοια πρέπει να καλλιεργείται από τους γονείς στα παιδιά.Η ένταξη του παιδιού στο Γυμνάσιο είναι  ο προθάλαμος για την μετάβαση από την παιδική στην εφηβική ηλικία ,Είναι ένα στάδιο μεταβατικό.Θα πρέπει να θυμόμαστε πως η ανάπτυξη χτίζεται πάνω σε ο,τι  προϋπάρχει.Επομένως πολλά εξαρτώνται  πάνω στα βιώματα που το παιδί κουβαλά από τη μικρότερη ηλικία.Αν το παιδί καταπιέζεται στην ηλικία που βρίσκεται τώρα στη Δημοτικό,αν βιώνει αρνητικές εμπειρίες (συγκρούσεις,καταπίεση,τιμωρίες,αποτυχίες απόρριψη),τότε λογικά θα πρέπει να αναμένουμε δυσκολίες  και προβλήματα στο Γυμνάσιο.Το Γυμνάσιο  και η ένταξη του παιδιού σ αυτό,είναι ο,τι εμείς ως γονείς και βέβαια ως σχολείο  έχουμε  ετοιμάσει  ολα αυτα τα χρονια.
Κι επειδή η πρόληψη οποιονδήποτε προβλημάτων είναι καλύτερη από την όποια αντιμετώπισή τους,καλό θα είναι να ξεκινήσουμε μια συνειδητή προσπάθεια να βάλουμε τις σχέσεις μας με τα παιδιά μας και γενικότερα μέσα στην οικογένεια μας πάνω σε ορθότερες  βάσεις,που θα στηρίζονται στο διάλογο,τη δημοκρατικότητα,τη συχνή επαφή κι επικοινωνία,τους χαμηλούς τόνους,τον αλληλοσεβασμό,το χιούμορ,την αποδοχή.Έτσι θα μπορούμε να νιώθουμε ήρεμοι,όταν τα παιδιά μας θα φτάσουν στην ηλικία που θ αλλάξουν σχολικό περιβάλλον πηγαίνοντας από το Δημοτικό Σχολείο στο Γυμνάσιο.

ΠΗΓΗ . ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ" ΓΕΦΥΡΕΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ"