Μπήκαμε στην τελική ευθεία για τη νέα σχολική χρονιά και ήδη οι οικογένειες κάνουν τις καθιερωμένες αγορές και προετοιμάζονται ν' αρχίσουν τα εντατικά προγράμματα και τα δρομολόγια, που «επιβάλλονται» σε αυτές, ανεξάρτητα από την ηλικία των παιδιών. Ξεχωριστή όμως στιγμή, όπως κάθε νέα σχολική χρονιά, ζουν τα πρωτάκια. Τόσο της Α' Δημοτικού, όσο και της Α' Γυμνασίου.
Είναι οι δύο κατηγορίες μαθητών που δικαιολογημένα βιώνουν το μεγαλύτερο στρες απ' όλους τους υπόλοιπους μαθητές, μιας και κυριαρχεί ο φόβος του άγνωστου, του νέου και του διαφορετικού. Διαφορετικές ανησυχίες φυσικά για την κάθε κατηγορία, αλλά σίγουρα είναι μια έντονη περίοδος και τα παιδιά χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και συμπαράσταση, ώστε να περάσουν αυτήν την αλλαγή στη ζωή τους όσο πιο ομαλά γίνεται.
Το παιδάκι που θα πάει στην Α' Δημοτικού, αν και πέρασε την εμπειρία του Νηπιαγωγείου, εντούτοις νιώθει αρκετή ανησυχία για το καινούριο και μεγαλύτερο σχολείο, στο οποίο θα συνεχίσει τη σχολική του εμπειρία. Είναι σημαντικό πώς θα καθοδηγηθεί το παιδάκι από τους γονείς του, αλλά και πώς θα το υποδεχθεί ο νέος δάσκαλος ή η δασκάλα του.
Σ’ ό,τι αφορά στους γονείς, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να μεταδώσουν τις όποιες δικές τους ανησυχίες ή ανασφάλειες ή να αφήσουν έστω και την παραμικρή αμφιβολία για την καλή πορεία που πιστεύουν ότι θα έχει το παιδί τους στο Δημοτικό. Το μικρό παιδάκι πρέπει να μπει στο Δημοτικό με θετική στάση, απόψεις και προδιάθεση και οφείλουν οι γονείς να του καλλιεργήσουν αυτήν την αγάπη για το σχολείο. Οι γονείς πρέπει να μεταδώσουν ευχάριστα συναισθήματα στο παιδί για το σχολείο, να του εξηγήσουν ότι θα μάθει πολλά καινούρια πράγματα, ότι θα κάνει καινούργιους φίλους, θα αποκτήσει νέες εμπειρίες, θα κάνει ενδιαφέρουσες δραστηριότητες.
Κυρίως, να αντιληφθεί ότι είναι μια υποχρέωσή του όπως είναι υποχρέωση των γονιών να πηγαίνουν στην εργασία τους. Η καλή αρχή προϋποθέτει και την καλή συνέχεια στην εξαετή πορεία του παιδιού στο Δημοτικό. Τώρα, μάλιστα, είναι κατάλληλη περίοδος να μιλήσουν οι γονείς για τις δικές τους εμπειρίες από το σχολείο και να διηγηθούν διάφορες ιστορίες, κατά προτίμηση ευχάριστες, ώστε να συνειδητοποιήσει το παιδάκι ότι όλοι έχουν ζήσει την εμπειρία του σχολείου και είναι ευτυχισμένοι γι’ αυτό.
Όταν έρθει η πρώτη μέρα έναρξης των μαθημάτων, σαφώς τα μικρά παιδάκια πρέπει να τα συνοδεύσει ένας από τους δύο γονείς ή και από τους δύο αν είναι δυνατόν. Αυτό θα ενισχύσει την ψυχολογία και την αυτοπεποίθησή τους και θα τα κάνει να νιώσουν ευχάριστα που έχουν και τους δύο γονείς δίπλα τους, κατά την πιο σημαντική μέρα της ζωής τους. Οι γονείς, όμως, οφείλουν να είναι διακριτικοί και να αποφύγουν οποιαδήποτε ακραία υπερπροστατευτική συμπεριφορά. Μετά την υποδοχή των παιδιών και τις διάφορες διαδικασίες που διεξάγονται την πρώτη ημέρα, όπως είναι κάποιοι χαιρετισμοί και ο διαχωρισμός των παιδιών κατά τάξη, οι γονείς οφείλουν να αποχωρήσουν. Ακόμα και αν κάποια παιδάκια κλαίνε, οι γονείς πρέπει να φανούν «σκληροί» και να αποχωρήσουν, ώστε και αυτά να αντιληφθούν ότι αυτή είναι η νέα τους σχολική ζωή.
Μετά το τέλος της πρώτης ημέρας, είναι ιδιαίτερα χρήσιμο οι γονείς να κουβεντιάσουν με το παιδάκι τους και να ακούσουν με προσοχή για την εμπειρία του από την πρώτη ημέρα στο σχολείο, την καινούργια του δασκάλα ή δάσκαλο, τους συμμαθητές, τα βιβλία κ.λπ. Μάλιστα, το να κουβεντιάζουμε με τα παιδιά μας καθημερινά, είναι μια συνήθεια που τα βοηθά ιδιαίτερα και έτσι σταδιακά καθιερώνεται ο διάλογος μαζί τους. Είναι επίσης ιδιαίτερα χρήσιμο, τα παιδιά να έχουν πρόγραμμα και όρια από την αρχή, αν είναι δυνατόν ακόμα και από την πρώτη μέρα. Είναι σημαντικό να συμφωνηθεί η ώρα και ο χώρος της κατ’ οίκον εργασίας τους και αυτό να τηρηθεί ευλαβικά από την αρχή, ώστε να καθιερωθεί μια ορθή ρουτίνα διαβάσματος και καθημερινού προγράμματος.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ: ΤΑ ΠΡΩΤΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥΣ http://akrasakis.blogspot.com/2011/09/blog-post_8776.html#ixzz3lCwv0wxF
