ΠΑΙΔΙ: ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

ΠΑΙΔΙ: ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το να μένει ένα παιδί μόνο του στο σπίτι δημιουργεί θαυμασμό, ανησυχία και φόβο. Όμως, κάποιες φορές δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Στην περίπτωση αυτή, είναι στο χέρι μας να προετοιμάσουμε το μικρό μας όσο καλύτερα μπορούμε! Κάτω από ποιες προϋποθέσεις και σε ποια ηλικία μπορεί να γίνει αυτό;

Όπως υποστηρίζει η κ. Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος και συγγραφέας, στην εποχή μας όλο και πιο συχνά συναντάμε παιδιά που μένουν μόνα τους στο σπίτι για κάποιες ώρες, επειδή οι γονείς τους εργάζονται και δεν έχουν άλλη λύση. Όσο και αν φαίνεται παράξενο ή δύσκολο, τα παιδιά, ύστερα από κάποια προετοιμασία, τα καταφέρνουν καλά να εξυπηρετούν τον εαυτό τους, όπως να ζεσταίνουν το φαγητό, να πλένουν τα πιάτα, να προετοιμάζουν τα μαθήματά τους κ.λπ.

Βέβαια, είναι αναγκαίο οι γονείς τους διακριτικά να παρακολουθούν τις δραστηριότητές τους, έστω κι από το τηλέφωνο. Η ηλικία στην οποία το παιδί θεωρείται έτοιμο για να μείνει μόνο στο σπίτι δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια, οπωσδήποτε όμως, αυτό συμβαίνει μετά τα 7 χρόνια. Εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, όπως από την ωριμότητα του παιδιού, το βαθμό ανεξαρτησίας του και τις πρωτοβουλίες που παίρνει. Άλλο παιδί, ίσως, είναι πιο δεκτικό στα 8 του χρόνια, άλλο στα 12. Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα αξιολογήσουν οι γονείς. Σε κάθε περίπτωση, όμως, χρειάζεται να γίνουν σταδιακά βήματα προετοιμασίας

ΚΑΝΟΝΕΣ

Από την αρχή είναι αναγκαίο να καθορίσουν οι γονείς συγκεκριμένους κανόνες, σε λογικό πλαίσιο, που τα παιδιά πρέπει να τηρούν εφόσον χρειαστεί να μείνουν μόνα τους. Αυτό θα τα βοηθήσει, άλλωστε ,να νιώθουν ασφάλεια. Είναι πιθανόν, όμως, να παραβούν κάποιες φορές αυτές τις αρχές και γι’ αυτό οι γονείς πρέπει πάντα να έχουν το νου τους.

Κάθε μέρα πρέπει να εξετάζουν αναλυτικά πώς πήγε το παιδί. Εκτός αυτού, θα βοηθούσε αν έκαναν μαζί ανασκόπηση της εβδομάδας που πέρασε και προσδιόριζαν τις δραστηριότητες τις επόμενης. Έτσι, δίνεται η ευκαιρία να επισημαίνονται καταστάσεις που πρέπει να αποφεύγονται, αλλά και να προτείνονται χειρισμοί που είναι απαραίτητο να γίνουν σε περίπτωση ανάγκης. Αυτός είναι ένας τρόπος για να εξασφαλίσουν την τήρηση των κανόνων του σπιτιού κατά την απουσία τους. 

Ποιοι είναι οι βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρεί το παιδί σας, εάν πρόκειται να μείνει μόνο του στο σπίτι;

• Εξηγήστε του τους κανόνες ασφαλείας, εάν πρόκειται να χρησιμοποιήσει την κουζίνα για να ζεστάνει το φαγητό του. 
• Εξηγήστε του ότι πρέπει να τελειώνει πρώτα τα μαθήματά του και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του, προτού ανοίξει την τηλεόραση ή βγει έξω για να παίξει. Συζητήστε μαζί του για κάποια συγκεκριμένη εκπομπή που θα ‘θελε να παρακολουθήσει, και κατ’ επέκταση το χρόνο που μπορεί να περνά βλέποντας τηλεόραση ή μιλώντας στο τηλέφωνο. 
• Σε περίπτωση που θέλει να βγει έξω, όταν τελειώσει τα μαθήματα του, καθορίστε το πού θα πάει, με ποιους φίλους του και για πόση ώρα. 
• Μόνο κατόπιν συζήτησης μπορεί να φέρνει φίλους στο σπίτι, όταν απουσιάζετε. 
• Ενημερώστε το για τις ώρες που μπορεί να σας τηλεφωνεί στην εργασίας σας, για τον περιορισμένο ενδεχομένως χρόνο του τηλεφωνήματος και για το διακριτικό και ευγενικό τρόπο ομιλίας του.

Ως γονείς, πρέπει να είστε συνεπείς στην ώρα επιστροφής σας στο σπίτι. Σε περίπτωση αργοπορίας, ενημερώστε το παιδί που περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή τους. Τέλος, μην ξεχνάτε ότι ένα τρυφερό σημείωμα ή ένα ωραίο φαγητό που θα βρει, μόλις επιστρέψει από το σχολείο, θα το ικανοποιήσει ιδιαίτερα και θα του καλύψει το αίσθημα μοναξιάς που ίσως νιώθει. Στόχος σας είναι να αισθάνεται το παιδί πως το σκέφτεστε, ακόμη κι όταν δεν είστε κοντά του. 

ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, η ασφάλεια είναι ζήτημα πρωταρχικής σημασίας για τους γονείς των παιδιών που μένουν μόνα τους στο σπίτι μετά το σχολείο. Συχνά, μάλιστα, μπαίνουν στην παγίδα να μεταφέρουν τη δική τους ανησυχία και το φόβο στα παιδιά τους, κάτι που δεν βοηθά. 

Για το λόγο αυτό: 

• Είναι αναγκαίο να τα διδάξουν βασικούς κανόνες ασφαλείας, όπως να μην αφήνουν ποτέ την εξώπορτα ξεκλείδωτη, να μη λένε σε αγνώστους ότι οι γονείς τους απουσιάζουν, να κλείνουν τις εστίες της ηλεκτρικής κουζίνας κ.ά. 
• Επίσης, να τα εκπαιδεύσουν σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να αντιδράσουν σε περίπτωση ανάγκης, π.χ. σε μια πυρκαγιά ή σε έναν τραυματισμό. 
• Είναι χρήσιμο να τα καταγράψουν, να συζητήσουν ή να αναπαραστήσουν αναλυτικά κάποιες υποθετικές καταστάσεις επείγουσας ανάγκης, καθώς και την αντίδραση του παιδιού σ’ αυτές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ενισχύουν την αυτοπεποίθησή του και το προετοιμάζουν, ώστε να μην πανικοβάλλεται σε προβλήματα που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσει.
• Το παιδί θα πρέπει να είναι ενήμερο για το πού θα ανατρέξει για βοήθεια, αν προκύψει κάποιο πρόβλημα. Γι’ αυτό και ο κατάλογος με τα τηλέφωνα ανάγκης πρέπει να βρίσκεται πάντα κοντά στη συσκευή του τηλεφώνου. 
• Είναι απαραίτητο να έχουν συνεννοηθεί με κάποιο γνωστό ή συγγενικό πρόσωπο, που να είναι πρόθυμο να βοηθήσει το παιδί σε περίπτωση ανάγκης ή αν του ασκήσει κάποιο έλεγχο.

ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

• Οι γονείς, θα πρέπει να κάνουν σαφές στο μικρό τους πως θα πρέπει να τελειώνει πρώτα τα μαθήματά του και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του και μετά να παίζει. 
• Να συζητούν μαζί του για κάποια συγκεκριμένη εκπομπή που θα ήθελε να παρακολουθήσει, και κατ’ επέκταση το χρόνο που μπορεί να περνά βλέποντας τηλεόραση ή μιλώντας στο τηλέφωνο. 
• Σε περίπτωση που το παιδί θέλει να βγει έξω, όταν τελειώσει τα μαθήματα του, οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν πού θα πάει, με ποιους φίλους του και για πόση ώρα. Επιπλέον, μόνο κατόπιν συζήτησης μπορεί να φέρνει φίλους στο σπίτι, όταν απουσιάζουν οι γονείς του.
• Μια καλή ιδέα θα ήταν να επισκεφτεί το παιδί τους γονείς, έστω και για λίγο, στην εργασία τους. Θα ωφεληθεί, αν μπορέσει να έχει την εικόνα για το που βρίσκονται οι γονείς του όταν εργάζονται. 
• Η μαμά και ο μπαμπάς θα πρέπει να φροντίζουν να είναι πάντα συνεπείς στην ώρα επιστροφής στο σπίτι. Σε περίπτωση αργοπορίας, να ενημερώνουν το παιδί που περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή τους. 
  

Μην ξεχνάτε ότι ένα τρυφερό σημείωμα ή ένα ωραίο φαγητό που θα βρει, μόλις επιστρέψει από το σχολείο, θα το ικανοποιήσει ιδιαίτερα και θα του καλύψει το αίσθημα μοναξιάς που ίσως νιώθει. Στόχος μας είναι να αισθάνεται το παιδί πως το σκεφτόμαστε, ακόμη κι όταν δεν είμαστε κοντά του.